Hoe deze vaardigheid u in staat stelt om geluiden te onderscheiden
Auditieve discriminatie is het vermogen om verschillen tussen geluiden te herkennen. Vooral auditieve discriminatie stelt mensen in staat onderscheid te maken tussen fonemen in woorden. Fonemen zijn de kleinste geluidsdelen in elke taal. Auditieve discriminatie stelt een persoon in staat om het verschil te zien tussen woorden en geluiden die vergelijkbaar zijn, evenals woorden en geluiden die anders zijn.
Een kind dat moeite heeft met auditieve discriminatie kan moeite hebben om het verschil te vertellen tussen woorden zoals "zuster" en "oppas" of "kat" en "wiegje". Over het algemeen kunnen de kinderen geen onderscheid maken tussen de kleine verschillen in de geluiden van woorden.
Dit probleem maakt het soms moeilijk voor kinderen om te begrijpen wat mensen zeggen. Dit wordt dubbel voor kinderen in lawaaierige omgevingen, omdat klaslokalen vaak of zelfs een kinderhuis kunnen zijn als ze tot een grote familie behoort, of luide muziek en televisies routinematig blinderen.
Auditieve discriminatie speelt een belangrijke rol in zowel de taal van een kind als de ontwikkeling van leesvaardigheid. Om geletterdheid te bereiken, moeten kinderen over fonemisch bewustzijn beschikken, dus problemen met auditieve discriminatie kunnen uitdagingen vormen voor jonge lezers. Als een kind een boek over bloemen leest dat bijvoorbeeld een gedeelte over bijen bevat, moeten ze kunnen opmerken dat het woord 'bijen' bestaat uit drie geluiden 'b', 'ee' en 'zz. "
Kinderen met auditieve discriminatieproblemen kunnen moeite hebben om de volgorde van woorden te onthouden en kunnen ook woorden verkeerd schrijven.
Als uw kind problemen heeft met auditieve discriminatie
Sommige kinderen kunnen problemen hebben met auditieve discriminatie. Als dit het geval is, is het belangrijk om het kind te laten evalueren.
De evaluatie en onderzoeken van artsen kunnen mogelijk vaststellen waarom het kind problemen heeft op dit gebied, dat algemeen bekend staat als een auditieve verwerkingsstoornis (APD). Kinderen met deze aandoeningen zijn echter meestal niet gehoorgestoord. Ze hebben alleen verschillen die de subtiliteiten in de geluiden van woorden detecteren.
De meeste mensen hoeven niet eens na te denken over de verschillen tussen geluiden. Het is iets dat de hersenen automatisch doen. Maar bij mensen met APD is er een soort storing die voorkomt dat ze onderscheid maken tussen fonemen.
APD is een relatief ongebruikelijke aandoening, waarbij minder dan 10 procent van de Amerikaanse kinderen wordt gediagnosticeerd. De aandoening is gekoppeld aan een laag geboortegewicht , loodvergiftiging, aanhoudende oorinfecties en andere gezondheidsproblemen. Sommige onderzoeken wijzen erop dat jongens vaker dan meisjes deze aandoening hebben, maar dit is niet definitief bewezen.
Een auditief discriminatieprobleem kan worden gevonden als het kind blijvende problemen heeft met taal en lezen. Vroegtijdige interventie is essentieel om deze kinderen weer op het goede spoor te krijgen, dus wacht niet met het krijgen van een behandeling. Een diagnose, terwijl het kind nog klein is, kan voorkomen dat een auditief discriminatieprobleem de vooruitgang van de jeugd belemmert binnen en buiten school, aangezien auditieve discriminatie noodzakelijk is voor alle aspecten van iemands leven.