Hoe om te gaan met het verdriet van onvruchtbaarheid

Het creëren van een veilige tijd en plaats voor tranen

Heb je het gevoel dat je moet huilen? Je bent niet alleen, niet veruit. Omgaan met onvruchtbaarheid is buitengewoon moeilijk . Uit onderzoek is gebleken dat de emotionele ervaring van vrouwen met onvruchtbaarheid vergelijkbaar is met de emotionele pijn van vrouwen die worden geconfronteerd met kanker, hiv en chronische pijn.

Om de dingen nog intenser te maken, brengen veel vruchtbaarheidsdrugs stemmingswisselingen voort, waardoor onze delicate emotionele balans nog verder wordt uitgehold.

Mensen praten over de Clomid Crazies - de stemmingswisselingen waar dit specifieke medicijn om bekend staat - en ze maken geen grapje!

Net zoals veel vrouwen tranen krijgen vlak voor hun menstruatie, knoeien vruchtbaarheidsdrugs op dezelfde manier met je hormonen en emoties. Helaas moedigt onze samenleving teleurstelling van verdriet aan. We moeten 'de positieve kant zien' en 'positief blijven'!

Mensen kunnen erop staan ​​dat we kijken naar alle zegeningen en goedheid die we in ons leven hebben, of dat ze kunnen prediken dat als we alleen maar 'optimistisch' genoeg zouden zijn, we zwanger zouden raken van onze vingerknip.

Er is natuurlijk een plaats voor dankbaarheid en proberen om zelfs in het donker licht te zien. Maar je kunt beide voelen.

Je kunt dankbaar zijn voor wat je hebt en verdriet voelen. Dit zijn geen tegenstrijdigheden.

Houd de tranen niet tegen

Een valse glimlach opzetten, zal geen wonder creëren. En verdriet voelen over het verlies en de frustratie die onvruchtbaarheid met zich meebrengt, maakt de goedheid in ons leven niet teniet.

Wanneer je moet huilen, is het belangrijk om jezelf dat te laten doen.

Vasthouden aan verdriet doet het niet verdwijnen. In plaats daarvan eet het de emotionele energie op waarmee je te maken hebt en je dagelijks leven onder ogen te zien.

Tranen vinden hun weg om weg te sluipen, soms op de slechtste momenten. Soms kan verdriet dat wordt vastgehouden zich voordoen als angst of paniek.

Aan de andere kant wil je niet dat het verdriet wegvreet in je leven. Wanneer dingen echt moeilijk zijn, kan het helpen om een ​​ingeperkte periode te kiezen om de tranen weg te laten.

Het klinkt misschien raar - in een bepaalde tijd plannen om te huilen - maar het is verrassend effectief en bevrijdt.

7 stappen naar een goede Cry

Stap 1: Kies een dag en een tijd om het verdriet te voelen.

Als je dit leest, scheur je, misschien moet die tijd vroeger dan later zijn. U kunt slechts 15 minuten of een paar uur reserveren. Zolang je alleen kunt zijn en je vrij voelt om te huilen en jezelf uit te drukken in die periode.

Stap 2: Stel een start- en eindtijd in.

Het is belangrijk dat u een begin- en een eindtijd instelt. Dit wil niet zeggen dat je niet toegestaan ​​bent om je verdrietig te voelen na de tijdslimiet, natuurlijk niet. Maar het kan veiliger voelen om te weten dat je niet voor altijd zult huilen als je eenmaal begint.

En als je het verdriet de hele dag door kruipt, kan dit een manier zijn om die gevoelens te uiten, maar voorkomen dat ze het volledig overnemen.

Stap 3: Kies een veilige plek om los te laten.

Die plek is misschien thuis, of het kan in een bos in de buurt van je kantoor zijn.

Als je op je werk bent en echt 10 minuten nodig hebt om te huilen om de dag door te komen, zou je kunnen besluiten om naar een lege parkeerplaats te rijden.

Als u een vertrouwenspersoon bezoekt, kan uw veilige plek zich binnen zijn of haar kantoor bevinden. Zorg er wel voor dat u ook op een veilige plaats weg bent van de therapie. Je wilt niet je hele week doorbrengen met gevoelens erin houden.

Stap 4: Zoek een manier om de tranen naar boven te brengen.

Alleen omdat je wilt huilen, wil dat nog niet zeggen dat je het op aanvraag kunt. Misschien moet je die tranen pesten.

Je kunt muziek, schrijven, kunst of een film gebruiken om de tranen in gang te zetten.

Als je je lang hebt vastgehouden, kunnen de tranen vastlopen. Als ik de behoefte heb om te huilen, zijn mijn favoriete films Forrest Gump, Dead Poet's Society en It's A Wonderful Life .

Ik denk niet dat ik die films met droge ogen ooit heb gehaald.

Wat muziek betreft, ik heb afspeellijsten per stemming. Huilende muziek, comfortmuziek, vrolijke muziek ...

Serieus: het helpt!

Een andere truc die ik heb gebruikt, is mezelf een brief schrijven en al die dingen zeggen die ik tegen iemand anders in mijn situatie zou zeggen. (Is het niet grappig hoe vergevingsgezind en aardig we kunnen zijn voor anderen, maar toch zo veroordelend van onszelf blijven?)

Stap 5: Bied jezelf voldoende zelfvertrouwen.

Dit kan betekenen dat je een warme kop kruidenthee drinkt of jezelf in een deken of handdoek net uit de droger wikkelt. Doe wat je moet doen om je verzorgd en geliefd te voelen.

Je kunt zelfs zachtjes heen en weer wiegen. Schommelen kalmeert het zenuwstelsel. Gebruik die kennis om voor jezelf te zorgen!

Stap 6: Beoordeel jezelf niet als je op dit moment niet kunt huilen.

Als je niet kunt huilen, is dat ook goed.

Elke tijd die besteed wordt aan het zorgen voor je emotionele zelf, is goed besteed.

Stap 7: Maak een einde- of overgangsactiviteit.

Je hebt wat tijd doorgebracht met je verdriet. Nu is het tijd om afscheid te nemen (voorlopig) en naar een meer positieve of op zijn minst minder intense emotionele plaats over te gaan.

Misschien wat vrolijke muziek, of een stevige wandeling naar buiten. Misschien kun je een vriend bellen om 'over niets te praten'.

Je hebt gewoon iets nodig om aan je emotionele zelf te signaleren dat je hebt geluisterd, je hebt het verdriet erkend en nu is het tijd om terug te gaan naar je leven.

Plan tijd voor tranen zo vaak als u nodig heeft

Plan deze momenten wanneer u maar wilt, of het nu eens per week, eens per paar weken of zelfs 15 minuten per dag is, tijdens een heel moeilijke periode.

Als je voelt dat het verdriet je leven overneemt en deze korte momenten zijn niet genoeg, overweeg dan serieus om een ​​professionele therapeut te vinden om mee te praten.

Therapie heeft miljoenen mensen geholpen moeilijke tijden door te komen. Ga er niet vanuit dat je het niet kunt betalen. Neem contact op met uw ziekteverzekering, counseling maakt deel uit van veel plannen.

In het begin kan het eng voelen om te stoppen met het tegenhouden van de tranen, en het kan lijken alsof je nooit zult stoppen met huilen.

Maar je zult het zien.

Terwijl het pijn doet wanneer je in het moment bent, zal je hart zich daarna een beetje lichter voelen.

Meer over omgaan tijdens het proberen zwanger te worden:

Bron:

Michelle P. Lukse en Nicholas A. Vacc. "Verdriet, depressie en coping bij vrouwen die onvruchtbaarheidsbehandeling ondergaan." Obstetrie & Gynaecologie 1999 93: 245-251. Toegankelijk 30 januari 2008.