Waarom je je kind niet moet laten delen

De meeste ouders hebben zich in de ongemakkelijke situatie bevonden waar hun kind weigert een speeltje te delen met een ander kind op de speelplaats of tijdens een speeldag. We zitten daar en proberen ons kind over te halen om het item op te geven waarvan hij geniet omdat een ander kind erin geïnteresseerd is.

Waarom doen we dit? Een van de principes van voorschools onderwijs is om kinderen goed te laten samenspelen, wat veel ouders veronderstellen dat ze hun kinderen moeten leren delen .

Maar wat is het doel om onze kinderen te leren delen? Denken we dat het onderwijzen van onze kinderen om te delen hen zal helpen in te passen? Willen we onze kinderen trainen om op te groeien tot gulle mensen door te voldoen aan de behoeften van anderen? Of is het omdat we willen dat andere volwassenen zien dat we sociale normen volgen en ervoor zorgen dat ze niet denken dat we egoïstische of nalatige ouders zijn?

Tijdens de vroege vormingsjaren leren kinderen hoe ze in hun eigen behoeften kunnen voorzien. De concepten van delen, lenen en lenen zijn te complex voor jonge kinderen om te begrijpen. Peuters hebben empathie nog niet ontwikkeld en kunnen de dingen niet zien vanuit het perspectief van een ander kind. Als je je kind dwingt om te delen, leert het niet de sociale vaardigheden die we peuters willen leren; in plaats daarvan kan het vele berichten verzenden die we niet willen verzenden, en kan het zelfs verhogen hoe vaak onze peuters een driftbui krijgen.

Gedwongen delen geeft de verkeerde boodschap

Volgens Dr. Laura Markham van Ahaparenting.com, in plaats van kinderen te leren om voor zichzelf op te komen, leert gedwongen delen feitelijk enkele van de verkeerde lessen, zoals:

Dit zijn niet de berichten die we onze kinderen willen geven, maar helaas, wanneer ze gedwongen worden te delen, is dit vaak wat kinderen kunnen opnemen.

Geef uw kind gereedschap

Wat kunnen ouders doen in plaats van hun kinderen te laten delen? Dr. Markham zegt dat kinderen de tools moeten krijgen om met deze situaties om te gaan en het is onze taak als ouders om deze hulpmiddelen te bieden. Het doel is dat ons kind opmerkt wanneer een ander kind een afslag wil met iets waarmee ze speelt en om ervoor te zorgen dat het kind aan de beurt is. Wanneer een ander kind een item heeft dat ons kind wil, hopen we dat ze haar impulsen kan beheersen en niet alleen het item kan pakken, dus we moeten geduldig zijn. We hopen dat ze haar woorden zal gebruiken om de situatie met het andere kind uit te werken, zodat ze in de toekomst met het item kan spelen. We zouden haar de juiste taal moeten geven.

Leer kinderen om voor zichzelf te pleiten

Door kinderen te leren hun woorden te gebruiken, voor zichzelf te pleiten en dingen met andere kinderen uit te werken, leren we hen belangrijke levensvaardigheden. Kinderen hoeven niet te worden verteld wanneer hun tijd voorbij is en hoeven hun speelgoed niet meteen met anderen te delen. Als volwassenen altijd binnen springen of grenzen stellen, verliezen kinderen het vermogen om van de ervaring te leren. Kinderen moeten op een vriendelijke en respectvolle manier leren voor zichzelf opkomen.

Moedig zelfregulering aan

Kinderen moeten vrij kunnen spelen, zich vervuld voelen door hun ervaring en dan het speelgoed kunnen geven wanneer ze klaar zijn. Deze methode stimuleert zelfregulering, zelfdiscipline en het vermogen om te weten wanneer iemand tevreden is. Het bevordert ook vrijgevigheid. Kinderen vinden het leuk om andere kinderen blij te maken, en wanneer ze in staat zijn om het op hun eigen tijd te doen en niet wanneer ze gedwongen worden, leren ze hoe vriendelijk en geefend te zijn.

Je kind leren hoe je om een ​​beurt moet vragen, hoe je moet wachten en hoe je een bocht neemt, is een leerervaring. Wanneer kinderen niet worden gedwongen om te delen, is het eindresultaat een kind dat geduld en empathie leert en iemand die in staat zal zijn om meer emotioneel complexe situaties aan te gaan naarmate ze ouder worden.