Symptomen, problemen, diagnose, behandeling
Als u een van de symptomen in dit artikel heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw zorgverlener om het risico op complicaties te verminderen. Er zijn verschillende specifieke tests gedaan tijdens het eerste trimester van de zwangerschap, en een paar screenings later in de zwangerschap om deze problemen te helpen voorkomen, of ze vroegtijdig te herkennen. Uw zorgverlener geeft u een schema voor bezoeken, tests en screenings.
Het is belangrijk om het advies van uw zorgverlener over de behandeling te volgen, zodat u een veilige bevalling en een sterke, gezonde baby krijgt.
---------------
Symptomen: Lichte, onregelmatige vaginale bloeding die vaak bruinachtig is; pijn in de onderbuik, vaak aan één kant, en kan worden gevolgd door ernstige bekkenpijn; schouder pijn; flauwte of duizeligheid; misselijkheid of braken.
Potentieel probleem: Buitenbaarmoederlijke zwangerschap (de bevruchte eiplantimplantaten buiten de baarmoeder, meestal in de eileider ).
Diagnose: Bloedonderzoek; vaginaal of abdominaal echografie-onderzoek. Een echografie is een screeningstool die gebruikmaakt van hoogfrequente geluidsgolven om foto's van de foetus op een computerscherm te maken; laparoscopie (chirurgie om de buikorganen direct te bekijken met een kijkinstrument).
Behandeling: Omdat het embryo van een ectopische zwangerschap niet kan overleven, wordt het operatief verwijderd; of de vrouw wordt behandeld met een medicijn tegen kanker, methotrexaat, dat de zwangerschap oplost.
---------------
Symptomen: extreme dorst, honger of vermoeidheid (maar meestal geen symptomen). Ook een bloedsuikerwaarde van 140 mg / DL of hoger op een diabetes test .
Potentieel probleem: zwangerschapsdiabetes (een vorm van diabetes die meestal voorkomt in de tweede helft van de zwangerschap).
Diagnose: Bloedonderzoek een uur na het drinken van een glucose (vorm van suiker) drank.
De meeste vrouwen kunnen hun bloedsuikerspiegel onder controle houden met een dieet en lichaamsbeweging.
Behandeling: sommige vrouwen met zwangerschapsdiabetes of vrouwen die vóór de zwangerschap diabetes hadden, hebben opnamen van insuline nodig om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
---------------
Symptomen: griepachtige symptomen zoals lichte koorts, hoofdpijn, spierpijn en vermoeidheid; verlies van eetlust, misselijkheid, braken en diarree; donker gekleurde urine en bleke ontlasting; buikpijn; huid en witte ogen worden geel of geelzucht; leverproblemen. Ook vaak geen symptomen.
Potentieel probleem: hepatitis B (kan worden doorgegeven aan de baby).
Diagnose: Bloedonderzoek.
Behandeling: binnen 12 uur na de geboorte heeft je baby een injectie nodig, genaamd HBIG, samen met de eerste Hepatitis B-injectie.
---------------
Symptomen: Vaak geen symptomen, maar kan omvatten: kleine blaren of wratten in het genitale gebied; koorts; vermoeidheid; pijntjes en kwaaltjes; vaginale afscheiding, vooral als het geelachtig, bloederig, groen, grijs of dik en wit is als kwark, of met een sterke geur; branden of pijn bij het urineren; jeuk rond het genitale gebied; jeuk of verbranding in de vagina; pijn in benen of billen; pijn tijdens seks; frequente schimmelinfecties; huiduitslag
Potentieel probleem: HIV of andere seksueel overdraagbare aandoeningen (kan worden doorgegeven aan de baby).
Diagnose: Bloedonderzoek. Lichamelijk onderzoek om symptomen in de keel, de anus of het geslachtsdeel te zoeken. Visueel onderzoek om de huid te inspecteren op huiduitslag, gezwellen of zweren, vooral het gebied rond de geslachtsorganen. Bekkenonderzoek om te kijken naar de binnenkant van de vagina (geboortekanaal) en de baarmoederhals (opening naar de baarmoeder of baarmoeder) en interne organen te voelen voor ontstekingen of gezwellen. Een monster van vocht of weefsel uit het vaginale, anale of genitale gebied nemen om te zoeken naar de aanwezigheid van een virus.
Behandeling: Antivirale middelen; mogelijke keizersnede.
---------------
Symptomen: griepachtige ziekte met koorts, spierpijn, koude rillingen en soms diarree of misselijkheid die kan oplopen tot ernstige hoofdpijn en een stijve nek.
Potentieel probleem: Listeriose (infectie van de bacterie listeria monocytogenes, die voorkomt in zachte kazen en kant-en-klare vleeswaren).
Diagnose: Bloedonderzoek.
Behandeling: Antibiotica (vaak infectie voorkomen bij de baby).
---------------
Symptomen: Milde griepachtige symptomen, of mogelijk geen symptomen.
Potentieel probleem: Toxoplasmose (parasitaire infectie die kan worden doorgegeven aan de baby, die kan worden opgelopen door uitwerpselen van katten of grond, of door het eten van rauw of onvoldoende verhit vlees dat de parasiet bevat).
Diagnose: Bloedonderzoek. Als de moeder is geïnfecteerd, kan de foetus worden getest door een vruchtwaterpunctie (een test op de vloeistof rond de baby, om bepaalde geboorteafwijkingen te diagnosticeren) en echografie.
Behandeling: Als de foetus nog niet is geïnfecteerd, kan aan moeder een antibioticum worden toegediend, spiramycine (om de ernst van de symptomen bij de pasgeborene te helpen verminderen). Als de foetus wordt verdacht besmet te zijn, kan de moeder twee medicijnen krijgen, pyrimethamine en sulfadiazine. Geïnfecteerde baby's worden bij de geboorte en gedurende het eerste levensjaar behandeld met deze medicijnen.
Symptomen: pijn of brandend gevoel bij het urineren; pijn in het onderste bekken, onderrug, maag of zijkant; rillingen; koorts; zweten; misselijkheid, braken; frequente of onbeheersbare drang om te urineren; sterk geurende urine; verandering in hoeveelheid urine; bloed of pus in de urine; pijn tijdens seksPotentieel probleem: Urineweginfectie (indien onbehandeld, kan reizen naar de nieren, wat vroegtijdige of vroege bevalling kan veroorzaken).
Diagnose: Urinetest.
Behandeling: Antibiotica, meestal 3 tot 7 daagse kuren van amoxicilline, nitrofurantoïne of cefalosporine.
---------------
Symptomen: pijnloze vaginale bloeding tijdens het tweede of derde trimester. In veel gevallen geen symptomen.
Potentieel probleem: Placenta previa (de placenta, of het tijdelijke orgaan dat de moeder en de foetus verbindt, dekt een deel of de hele cervix af en kan ernstige bloedingen veroorzaken, meestal tegen het einde van het tweede trimester of later).
Diagnose: een echografisch onderzoek.
Behandeling: indien gediagnosticeerd na de 20e week van de zwangerschap, maar zonder bloeding, moet het activiteitsniveau worden verlaagd en de bedrust worden verhoogd. Als het bloeden zwaar is, moet het worden opgenomen totdat moeder en baby stabiel zijn. Als het bloeden stopt of licht is, moet de bedrust worden voortgezet totdat de baby klaar is voor levering. Als het bloeden niet stopt of als de bevalling begint, wordt de baby met een keizersnede geboren.
---------------
Symptomen: Vaginale bloeding tijdens de tweede helft van de zwangerschap; kramp, buikpijn en baarmoedertederheid.
Potentieel probleem: Placenta-abruptie (een aandoening waarbij de placenta zich vóór de bevalling van de baarmoeder scheidt, waardoor de foetus zuurstof wordt beroofd).
Diagnose: een echografisch onderzoek.
Behandeling: wanneer de scheiding gering is, stopt bedrust gedurende enkele dagen meestal het bloeden.
Voor gematigde gevallen is volledige bedrust vereist. Ernstige gevallen (wanneer meer dan de helft van de placenta scheidt) kunnen onmiddellijke medische aandacht en levering van de baby vereisen.
---------------
Symptomen: Foetus stopt met bewegen en trappen. Als je na 26 weken zwangerschap minder dan 10 trappen per dag telt, of als de baby veel minder beweegt dan normaal, neem dan onmiddellijk contact op met je zorgverlener.
Mogelijk probleem: baby mogelijk in nood, mogelijk risico op doodgeboorte.
Diagnose: een test zonder stress (NST) die de respons van de baby op elke beweging van de baby meet zoals gerapporteerd door de moeder of gezien door een zorgverlener op een echografisch scherm; samentrekkingstest wordt meestal geordend als de nonstress-test een probleem vertoont - stimuleert de baarmoeder om samen te trekken met het medicijn pitocin om te kijken naar het effect van contracties op de hartslag van de baby; biofysisch profiel (BPP) (een combinatie van de NST en een onderzoek van de ademhaling van de baby, lichaamsbeweging, spierspanning en hoeveelheid vruchtwater).
Behandeling: behandeling hangt af van testresultaten. Als een test een probleem suggereert, betekent dit niet altijd dat de baby in de problemen zit. Het kan alleen maar betekenen dat de moeder speciale zorg nodig heeft totdat de baby is afgeleverd.
Dit kan een breed scala aan dingen omvatten (zoals bedrust en verdere monitoring), afhankelijk van de conditie van de moeder.
---------------
Symptomen: hoge bloeddruk - meestal rond 140/90; eiwit in de urine; zwelling van de handen en het gezicht; plotselinge gewichtstoename - 1 pond per dag of meer; wazig zicht; ernstige hoofdpijn, duizeligheid; intense maagpijn
Potentieel probleem: aan zwangerschap gerelateerde hoge bloeddruk (pre-eclampsie, ook wel toxemie genoemd). Komt meestal voor na ongeveer 30 weken zwangerschap.
Diagnose: Bloeddruktest; urine test; evaluatie door een zorgverlener.
Behandeling: De enige remedie is de bevalling, die misschien niet de beste is voor de baby.
Arbeid zal waarschijnlijk worden veroorzaakt als de toestand mild is en de vrouw op korte termijn is (37 tot 40 weken zwangerschap). Als een vrouw nog niet klaar is voor de bevalling, kan haar zorgverlener haar en haar baby op de voet volgen. Kan bedrust vereisen thuis of in het ziekenhuis, totdat de bloeddruk stabiliseert of tot aan de bevalling.
---------------
Symptomen: samentrekkingen, ofwel pijnlijk ofwel pijnloos, op elk moment tijdens de zwangerschap, die meer dan vier keer per uur optreden, of minder dan 15 minuten van elkaar verwijderd zijn; menstruatie zoals krampen die komen en gaan; buikkrampen met of zonder diarree; doffe rugpijn die kan uitstralen naar de buik; toename in of verandering in kleur bij vaginale afscheiding; constante of intermitterende bekkendruk
Potentieel probleem: vroeg of vóór de bevalling (bevalling na 20 weken, maar vóór 37 voltooide weken zwangerschap).
Diagnose: Bewaking van samentrekkingen van de baarmoeder door het dragen van een elastische riem rond de taille die een transducer of een kleine drukgevoelige recorder bevat. Kan worden gedragen op het kantoor van de zorgverzekeraar, in het ziekenhuis of thuis.
Behandeling: Ga liggen met opgeheven voeten; drink 2 of 3 glazen water of sap. Als de symptomen niet binnen een uur verdwijnen, neem dan contact op met de zorgverlener. Kan medicijnen nodig hebben die tocolytica of magnesiumsulfaat worden genoemd om contracties te stoppen.
Symptomen: intense gevoelens van verdriet, schuldgevoel, wanhoop, hulpeloosheid, angstgevoelens, prikkelbaarheid, die uw vermogen om te functioneren kunnen verstoren; eetlustveranderingen; gedachten aan zelfbeschadiging of schade toebrengen aan uw baby; "babyblues" zijn na 2 weken nog niet verdwenen.Potentieel gevoel voor gevoel: postpartum depressie (een ernstige vorm van depressie die medische aandacht en behandeling nodig heeft).
Diagnose: evaluatie door een zorgverlener.
Behandeling: kan in de meeste gevallen met succes worden behandeld met antidepressiva, psychotherapie, deelname aan een steungroep of een combinatie van deze behandelingen.
---------------
Symptomen: pijn in de borst of een knobbel in de borst vergezeld van koorts en / of griepachtige symptomen; mogelijk misselijkheid en braken; gelige afscheiding uit de tepel; borsten voelen warm of warm aan; pus of bloed in de melk; rode strepen in de buurt van het gebied; symptomen kunnen ernstig en plotseling opkomen.
Potentieel probleem: Borstinfectie (mastitis).
Diagnose: evaluatie door een zorgverlener. Als de symptomen niet binnen 24 uur na de volgende stappen zijn verdwenen, raadpleegt u een zorgverlener (mogelijk heeft u een antibioticum nodig).
Behandeling: Verlicht pijn door warmte (verwarmingskussen of kleine heetwaterkruik) aan de zere plek toe te dienen. Masseer het gebied, beginnend achter de zere plek.
Gebruik je vingers in een cirkelvormige beweging en masseer in de richting van de tepel. Borstvoeding vaak aan de aangedane zijde. Rust uit. Draag een goed passende ondersteunende beha die niet te strak zit.
Aangepast van het National Women's Health Information Centre